Last updated on September 6, 2020
Adım adım anlatacağım bundan sonra, Bir Aceminin Linux Günlüğü niteliğinde.
Önce bir müzik programının adı duyulur, peşine düşülür ve windows sürümü güç bela kurulur.
İşte o programın adı Amarok.
Öyle güzel çalışıyordu ki meraklandım acaba diğer programlar nasıldır diye.
Ve Linux üzerine 4 terimden fazlasını söyleyemeyecek biri için en mantıklı seçim olacak Ubuntu‘yu indirdim.
“Ubuntu kurulumu” diye aradım ve adım adım uyguladım söylenilenleri.
Her şey o kadar düzgün gidiyordu ki bir yerde hata vermemesi mucize olacaktı.
Ubuntu kuruldu.
Yan yana kurulum yaptım ve elbette tüm verilerim hala Windows üzerinde, üstelik yedeklenmemiş halde olduğu için ilk önce Vista’yı açtım. Açmaz olaydım. Yanlış vista!
13 gb’lık recovery bölümünü seçmişim. Samsung recovery sayfası karşıladı beni.
Çık dedim, çıktı. Ama bir daha da açılmadı.
Grub kısmına gelmeden reset atıyordu makina.
Son çare tekrar cd’yi taktım sistemi tekrar kurdum.
Düzeldi. Vista açıldı.
Derin bir oh..
Şimdi şu Ubuntu‘yu silip tekrar kursam tertemiz,
Sonuç yine açılmayan bilgisayar.
Yine of, yine puf..
En sonunda bir şekilde her şey yoluna girmiş gibi.
Evet 2 Linux var sistemde, birini bir kaç gün sonra bir şekilde kaldıracağım.
Ne şekilde bilemiyorum, neyse.
Ama onun haricinde?
Mükemmel.
Bu kadar zaman niye Windows esiri olmuşum bilemiyorum.
Mecbur uğraştırıyor insanı.
Bir compiz-fusion için neler çektim.
Ama ekranı döndürebiliyorum artık.
Şekilden şekle giriyor öyle böyle değil:)
