Aslında benim elimde Pardus 2009 parıldıyordu. Bir zaman sonra insanlar adını hatırlamıyor olacak muhtemelen. Evet bu ülkede bir Pardus denemesi yapıldı diyeceğiz. Atmosferden çıkamadan infilak eden bir uzay aracı gibi. Ben denemedim bile. Ubuntu daha iyi dedi bir ses, ben o sese güvendim. Özgürlük İçin adresinden öğrendiklerimi Ubuntu üzerinde uyguladım.
Şimdi bir sürü arkadaş var çeşitli Linux dağıtımları kullanan. Dışarıya karşı sağlam duruyoruz ama çoğu zaman iç geçiriyoruz.
O yok, bu eksik, şu yok, bu hiç olmayacak..
Hepsi bir tarafa Türkiye sınırları dahilinde neredeyse herkesin birbirinden haberdar olduğu bir topluluk olduğumuzu söyleyebilirim. Bir şeyler deniyoruz, çoğu zaman, paylaşıyoruz. “Benim ekran kartım onu desteklemiyor, onun ses kartı bunu desteklemiyor, şunu çalıştıramazsın, şunu yapmak için artık bu programı kullanıyorum..” diye uzayıp giden cümleler sıralanıyor. Kimileri çok daha yaratıcı, pek çok yenilik kattı hayatına. Kimileri daha sakin tabiatlı. Uslu uslu kullanıyor işletim sistemini.
Ama bir şekilde devam ediyoruz. Ara ara birileri soruyor Ubuntu nedir? Anlatmayı hiç sevmediğim halde başlıyorum. Unix, Linux, Kernel, dağıtımlar, özgür yazılımlar. Sıralıyorum. Çoğunlukla iki sondan biri çıkıyor karşıma. Heyecanıma kapılıp ben de kurayım diyen bir grup arkadaşım oldu. Kurdular, kullanmadılar:)
Hayır gerçekte başta da belirttiğim gibi Linux kullanıcısı pek çok arkadaşım var. Gerisi aslında bu işlerin meraklısı falan değil. Biraz ortak payda yaratma çabası, biraz heyecanıma ortak olma hevesi bir iso indiriliyor, kuruluyor ve terk ediliyor kaderine:)
İkinci son da ilki kadar gıcık. Bıdır bıdır anlatıyorum.
-EEe sen şimdi niye kullanıyosun bunu? Ne artısı var?
Anlatıyorum, anlatıyorum.
-Yok ya bana göre değil, uğraşamam ben öyle Windows yeter.
Aslında şöyle düşünmek daha doğrusu, sonuçta ben aşmış bir bilgisayar kullanıcısı değilim. Çok sıradan işlemler için kullanıyorum bilgisayarımı. Ama Windows‘un kısıtlı, engelleyici ve tekelleşmiş yapısı beni rahatsız ediyor. Ve hep üzerinde durmaya çalıştığım gibi beni bütün bu oluşumların arkasındaki fikir etkiledi.
Bu fikri ön plana çıkarmaya çalışacak şekilde kullanmaya çalışıyorum Ubuntu‘yu. Tamamen özgürlük yok şu anki dağıtımlarda, bunun farkındayım. Ama elimden geldikçe kullandığım programların özgür alternatiflerine ulaşmaya çalışıyorum. Ubuntu
Aslında benim elimde Pardus 2009 parıldıyordu. Bir zaman sonra insanlar adını hatırlamıyor olacak muhtemelen. Evet bu ülkede bir Pardus denemesi yapıldı diyeceğiz. Atmosferden çıkamadan infilak eden bir uzay aracı gibi. Ben denemedim bile. Ubuntu daha iyi dedi bir ses, ben o sese güvendim. Özgürlük İçin adresinden öğrendiklerimi Ubuntu üzerinde uyguladım.
Şimdi bir sürü arkadaş var çeşitli Linux dağıtımları kullanan. Dışarıya karşı sağlam duruyoruz ama çoğu zaman iç geçiriyoruz.
O yok, bu eksik, şu yok, bu hiç olmayacak..
Hepsi bir tarafa Türkiye sınırları dahilinde neredeyse herkesin birbirinden haberdar olduğu bir topluluk olduğumuzu söyleyebilirim. Bir şeyler deniyoruz, çoğu zaman, paylaşıyoruz. “Benim ekran kartım onu desteklemiyor, onun ses kartı bunu desteklemiyor, şunu çalıştıramazsın, şunu yapmak için artık bu programı kullanıyorum..” diye uzayıp giden cümleler sıralanıyor. Kimileri çok daha yaratıcı, pek çok yenilik kattı hayatına. Kimileri daha sakin tabiatlı. Uslu uslu kullanıyor işletim sistemini.
Ama bir şekilde devam ediyoruz. Ara ara birileri soruyor Ubuntu nedir? Anlatmayı hiç sevmediğim halde başlıyorum. Unix, Linux, Kernel, dağıtımlar, özgür yazılımlar. Sıralıyorum. Çoğunlukla iki sondan biri çıkıyor karşıma. Heyecanıma kapılıp ben de kurayım diyen bir grup arkadaşım oldu. Kurdular, kullanmadılar:)
Hayır gerçekte başta da belirttiğim gibi Linux kullanıcısı pek çok arkadaşım var. Gerisi aslında bu işlerin meraklısı falan değil. Biraz ortak payda yaratma çabası, biraz heyecanıma ortak olma hevesi bir iso indiriliyor, kuruluyor ve terk ediliyor kaderine:)
İkinci son da ilki kadar gıcık. Bıdır bıdır anlatıyorum.
-EEe sen şimdi niye kullanıyosun bunu? Ne artısı var?
Anlatıyorum, anlatıyorum.
-Yok ya bana göre değil, uğraşamam ben öyle Windows yeter.
Aslında şöyle düşünmek daha doğrusu, sonuçta ben aşmış bir bilgisayar kullanıcısı değilim. Çok sıradan işlemler için kullanıyorum bilgisayarımı. Ama Windows‘un kısıtlı, engelleyici ve tekelleşmiş yapısı beni rahatsız ediyor. Ve hep üzerinde durmaya çalıştığım gibi beni bütün bu oluşumların arkasındaki fikir etkiledi.
Bu fikri ön plana çıkarmaya çalışacak şekilde kullanmaya çalışıyorum Ubuntu‘yu. Tamamen özgürlük yok şu anki dağıtımlarda, bunun farkındayım. Ama elimden geldikçe kullandığım programların özgür alternatiflerine ulaşmaya çalışıyorum.